چهار شنبه 26 بهمن 1390برچسب:, :: 9:57 :: نويسنده : ونوس و پارادایس
خدایا! خوش به حال بنده هایی که هیچی ندارنوهمه چی دارن!!!هیچی ازبدیاوهمه چی از خوبیا! خدایا! خوش به حال بنده هایی که دربندنو آزادن!!!دربند تو وآزاد از این دنیا! خدایا! خوش به حال بنده هایی که چه باشنو چه نباشن واسه خودشون فرقی نداره اما واسه اطرافیانشون خیلی فرق داره!!! خدایا! خوش به حال بنده هایی که تا آخرعمر،تو هرشرایطی توکنارشونی!!!چه لبخند بزننوچه گریه کنن! خدایا!خوش به حال بنده هایی که میبخشن حتی خوبیای دیگرانو به خودشون! مثل این بنده ها تو دنیای تو خداجون خیلی کم وشبیه اونا بودن خیلی سخته! آخه ما بنده ها با یه دنیا بدی میخوایم مهربون باشیم!با این همه آزاد بودن ورها بودن میخوایم دربندتوباشیم!میخوایم زنده بمونیم به هرقیمتی شده اما دیگران واسه مردنمون لحظه شماری میکنن!دست رد به سینه ی خیلیا میزنیمو میخوایم دست رد به سینمون نزنی!نمیبخشیم حتی واسه یه باربدی کسیو و میخوایم تو ماروببخشی! خدایا!خوب بودن؛بنده بودن؛تاابدزنده بودن وبخشیدنویادمون بده!! نویسنده:ونوس
|